Każdy z nas, jako uczestnik ruchu drogowego najchętniej podróżuje szybko i bezpiecznie, nie biorąc pod uwagę możliwości uczestnictwa w wypadku. Wypadek drogowy z natury jest zjawiskiem nieprzewidywalnym, zaistniałym na skutek nałożenia się wielu czynników, w tym samym czasie. Głównym i nieodłącznym elementem, wpływającym w sposób bezpośredni lub pośredni na powstanie oraz ciężkość wypadku jest nieodpowiednia prędkość co najmniej jednego z uczestników ruchu. Zarówno nadmierna, jak również zbyt mała prędkość stanowią zagrożenie w ruchu drogowym. Im wyższa prędkość, tym dłuższa jest droga hamowania, a także trudniej jest uniknąć zderzenia. Nadmierna prędkość jest najczęstszą przyczyną wypadków ze skutkiem śmiertelnym oraz ciężkimi obrażeniami ciała. Natomiast jazda ze zbyt małą prędkością może być także niebezpieczna, ponieważ utrudnia innym kierującym uzyskiwanie dopuszczalnej prędkości na drodze i sprawia, że inni użytkownicy są zmuszeni do wykonywania manewrów wyprzedzania. Wolno poruszający się pojazd blokuje drogę i wywołuje reakcje stresowe u innych kierowców, nierzadko prowokując ich do ryzykownych zachowań.

Odpowiednie zarządzanie prędkością pozwoli zatem na zwiększenie płynności ruchu i przepustowości dróg, a także na uniknięcie niepotrzebnych (niebezpiecznych) manewrów. Najważniejszym obszarem działań zmierzających do poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz polepszenia komfortu podróżowania po drogach jest nie tylko obniżanie średniej prędkości jazdy, ale przede wszystkim zniwelowanie różnic w prędkościach pomiędzy uczestnikami ruchu.

W celu zlikwidowania niejednorodności prędkości w potokach ruchu, należy sprowadzić rzeczywiste prędkości pojazdów do poziomu wyznaczonych teoretycznych prędkości, zapewniających potencjalnie bezpieczny ruch, czyli prędkości dopuszczalnych znakami drogowymi, ustalonych w przepisach bądź też w decyzjach dopuszczających pojazd do ruchu. Biorąc pod uwagę to, co dzieje się na polskich drogach, zabieg ten możliwy będzie jedynie przy zastosowaniu metody „rozwagi prędkości”, opartej na dwuetapowej regulacji rozrzutu prędkości pojazdów w ruchu swobodnym na drodze.

Rozwaga prędkości w pierwszym etapie polega na sprowadzeniu wszystkich prędkości rzeczywistych, znacznie odbiegających od wartości dopuszczalnej (zarówno tych nadmiernych jak również powolnych) i zebraniu ich w jednym przedziale tzw.  prędkości wyrównawczej (Vwyr).

Prędkość wyrównawcza, jako drugi etap rozwagi prędkości z założenia jest wielkością zmienną w czasie Vwyr (t), aczkolwiek wraz z upływem tego czasu dążącą do samostabilizacji, na poziomie prędkości dopuszczalnej.

Tak więc, rozwaga prędkości ma za zadanie skoordynowanie i usystematyzowanie ruchu pojazdów w typowych warunkach drogowych, poprzez minimalizację różnic w prędkościach pojazdów, zaś w konsekwencji, poruszanie się pojazdów z jednakową prędkością równą dopuszczalnej (przepisami i znakami drogowymi), bez wykonywania zbędnych i niebezpiecznych manewrów wyprzedzania.

Jednak musimy pamiętać, że jazda z prędkością wyrównawczą czy wreszcie dopuszczalną nie zawsze zagwarantuje bezpieczeństwo na drodze, a także nie zwalnia kierującego pojazdem od obowiązku własnej oceny prędkości, czy jest ona odpowiednia w danej sytuacji ruchowej. To, z jaką prędkością możemy bezpiecznie poruszać się po drodze, zależy od wielu czynników, takich jak: stan nawierzchni, natężenie ruchu, warunki atmosferyczne, widoczność drogi, obiektywna ocena swoich umiejętności oraz stan techniczny i ładunek pojazdu, a także wiele innych.

Generalnie rzecz biorąc, z chwilą powzięcia przeświadczenia o zaistnieniu na drodze przesłanek wypadkogennych, wypływających bezpośrednio z faktu współistnienia trzech składowych środowiska ruchu drogowego, jakimi są: droga, kierowca, pojazd, powinniśmy regulować prędkość w taki sposób, aby uniknąć uczestnictwa w mogącym nastąpić wypadku. Najprostszym, a zarazem najistotniejszym przykładem zastosowania zasady Mobilnej Asekuracji niech będzie zatem dostosowanie prędkości do warunków panujących na drodze tak, by można zapewnić panowanie nad pojazdem w rożnych sytuacjach.

Poruszajmy się po drogach energicznie i w sposób nieutrudniający jazdę innym kierującym, a jednocześnie nie dajmy się zdeprymować tym, którzy wbrew zdrowemu rozsądkowi i z premedytacją przekraczają granice prędkości. Zmieniajmy naszą mentalność tak, by jadąc przepisowo i bezpiecznie, czuć się lepszym, a nie poszkodowanym i dyskryminowanym przez innych użytkowników dróg, nagminnie łamiących przepisy ruchu drogowego.